15 Aralık 2011 Perşembe

YOL VER GEÇEM

Ofisteki odamın penceresinden koca bir dağ görülüyor. O kadar yakınımda ki; hani yürüyüversem yamacına erişeceğim. Tepesini bir bolero gibi kaplayan karın soğuğunu hissediyor şehir. Kaç zamandır alışamadığım bu manzaraya yine hayretle bakıyorum. Doğup büyüdüğüm şehri düşünüyorum. Şimdi bana olabildiğince uzak olan o şehirde dağlar ulaşılmazdır. Pencereden baktığınızda flu bir şekilde görürsünüz onları. Sizi korur kollar, şehri görünmez bir duvar gibi kucaklar. Eteklerinde uçsuz bucaksız bir ova başlar. Göz alabildiğince geniş, renk renk ve verimli ovalar hayallerinizi sınırsız tutmanız için vardırlar sanki. Sonrasında deniz gelir. Sürpriz yapmadan, hayatınızın akışı içinde, hep orada olan deniz. Ovayla genişleyen hayalleriniz denizle dalgalanır, açılır gider. Şimdi burada başımı kaldırdığım yerde koca dağa burnumu çarpacakmışım gibi yaşıyorum ya; ah ne diyeyim kendime…Hayallerim dağın eteğine sıralanıvermiş evlerde hapsolmuş sanki, bana hiç alan kalmamış. Deniz desen; bu şehrin isminde saklı kalmış, dalga geçercesine.. Pes etmiyorum; yaşadığı yere inanılmaz bir şekilde uyum sağlamış insanoğlunun genlerini taşıyorum ben. Elbet hayallerimi de bu coğrafyaya uydurabilirim. Kim bilir; belki bir gün şu dağ, göründüğü yerden uzaklaşır, geniş bir ova açılır önüne..Sular basar her yanı tuzlu tuzlu..Olmaz deme, kim bilir.......

4 yorum:

  1. Bir zamanlar ben de böyle bir dağa bakıyordum ve nihayet ailemin yanındayım. Sen ne durumdasın bilmiyorum ama sayılı günse geçiyor aslında..

    YanıtlaSil
  2. Yok, benimkisi sayılı gün değil. Yaşadığım yer burası ve öyle fazla bir şikayetim de yok aslında; denizi çok özlüyorum sadece hem de çok. Neyse ki hayallerim burunumun dibindeki dağlar kadar büyük hala...

    YanıtlaSil
  3. Ece Temelkuran okurken şöyle bir şey gördüm, aklıma bu yazın geldi. Ne zamandır yazmak isteyip unutuyorum. Al bakalım.

    “kuşların yangın merdivenine yerleşmesi iyiye işarettir diye düşünüyorum. yakında yangın merdivenlerinde kuş yuvaları ve küçük yumurtalar buluruz sanırım. ve şehrin o en kurtarılmış bölgelerinde, yüksekte ve diken üstünde, keyifle sigara içeriz. çünkü denizsiz bir kentte, yangın merdivenlerinden, çok uzaklara bakarak, aslında kentin dışında bir yerde deniz olduğuna inanabilir insan… ve izmariti dalgaya nişanlayabilir.”

    YanıtlaSil
  4. Başka bir yerde başka bir zamanda aynı özlemle yanıyorsa insanların içi, yalnız değiliz demektir..Sağolasın

    YanıtlaSil