Aklımdan çıkaramıyorum. Bütün düşüncelerimi sardı. Gözlerinde dolar işaretleri beliren çizgi film kahramanları gibiyim. Hiç düşünmüyormuş gibi davranıyorum, hiiç oralı değilmişim gibi. Ama yalan! Her an, her harekette, her cümlede ondan bir parça buluyorum. İşaretler beni işgal etmiş durumda. Sakin görünümlü vahşi bir canavara dönüştüm. Beni bir yere kapatsalar, tüketene kadar yaşasam bu çılgınlığı. Düşünsem düşünsem, düşünmekten midem bulansa. Geçer mi acaba???
Aramızda kalsın; aslında çok pis takıyorum....
"Arkadaşı unutmak çok üzücü bir şey. Herkesin arkadaşı olmamıştır. Arkadaşımı unutursam, kendimi o sayılardan başka bir şeye değer vermeyen büyükler gibi hissederim sonra." Exupery
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder