"Seninle daha çok konuşuruz,
böyle birbirimizden uzak, böyle kendi kendimize.."
Yazışıp duruyorduk. Her bir cümlenin bir paragraflık anlam taşıdığı o kağıtlara baktıkça içimin ne kadar dolup taştığını görüyorum. Şimdi bir karşılık bekleme telaşı sarmış beni. Sanki sesime ses gelmese bir daha kağıdı kalemi elime almayacağım.
Derhal Tezer Özlü okumalıyım. O gülüşte birşeyler bulacağıma eminim..
"Arkadaşı unutmak çok üzücü bir şey. Herkesin arkadaşı olmamıştır. Arkadaşımı unutursam, kendimi o sayılardan başka bir şeye değer vermeyen büyükler gibi hissederim sonra." Exupery
"Sessizlikte insan belki aradığını duyar." Sesime ses gelmese, aradığımı duymaktan bıksam, hiçbir şey aramasam..? Derhal Tezer Özlü okumalısın. Ses, söz, yazı birbirine karışmalı. Biz seninle daha çok konuşmalıyız.
YanıtlaSilAma ben bu gürültüde neyi aradığımı unuttum. İyisi mi kaldığım yerden devam edeyim. Belki aradığımı bulurum..
YanıtlaSil